بیماری مقاربتی چیست؟
بیماری هایی که از طریق تماس جنسی با فرد مبتلا به بیماری منتقل می شوند را بیماری های مقاربتی می گویند. بیماری های مقاربتی می توانند از طریق تماس های جنسی ای که در آن دهان، مقعد، واژن و آلت تناسلی مردانه درگیر می شوند منتقل شوند.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت آمریکا سالانه بیش از یک چهارم جوانان در امریکا به بیماری های مقاربتی مبتلا می شوند و بر اساس همین آمار نیمی از جوانان ۲۵ ساله ای که فعالیت جنسی دارند، این بیماری ها را تجربه می کنند.
بیماری های مقاربتی بیماری های جدی ای هستند که نیازمند درمان می باشند. البته برخی بیماری های مقاربتی مانند HIV قابل درمان نیستند و می توانند کشنده باشند. با یادگیری بیشتر در مورد این بیماری ها و فراگرفتن روش های پیشگیری از بیماری های مقاربتی می توانید در مقابل آنها از خودتان و شریک جنسیتان محافظت کنید.
از جمله بیماری های مقاربتی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- ویروس پاپیلومای انسانی (زگیل تناسلی)
- تب خال تناسلی
- هپاتیت B
- کلامیدیا
- سیفلیس
- سوزاک
علائم بیماری های مقاربتی چیست؟
بعضی اوقات بیماری های مقاربتی هیچ گونه علائمی ندارند. اما اگر آنها موجب بروز علائم خاصی شوند، این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- بروز زخم و یا زگیل در نزدیکی دهان، معقد، واژن و یا آلت تناسلی مردانه.
- ورم و یا قرمزی در نزدیکی آلت تناسلی مردانه یا واژن
- اختلالات پوستی
- ادرار دردناک
- کاهش وزن، اسهال و عرق شبانه
- درد و تب و لرز
- زردی پوست (یرقان)
- ترشحاتی از آلت مردانه یا واژن (ممکن است ترشحات واژن بو داشته باشد.)
- خونریزی از واژن (در زمانی غیر از دوران قاعدگی)
- رابطه جنسی دردناک
- خارش شدید در نزدیکی آلت تناسلی یا مهبل
از کجا باید بدانم که به بیماری مقاربتی دچار شده ام؟
به پزشک مراجعه کنید. پزشک می تواند شما را معاینه کند و برای تشخیص بیماری مقاربتی برایتان آزمایش تجویز کند. بعد از تشخیص بیماری شما، درمان می تواند به صورت های زیر به شما کمک کند:
- بسیاری از بیماری های مقاربتی به طور کامل قابل درمان هستند.
- درمان می تواند موجب کاهش علائم و نشانه های بیماری مقاربتی شود.
- درمان می تواند موجب کاهش احتمال گسترش بیماری شود.
- درمان می تواند به شما کمک کند که سلامت خود را بازیافته و سالم بمانید.
درمان بیماری های مقاربتی
بسیاری از بیماریهای مقاربتی با آنتی بیوتیک ها درمان می شوند.
اگر پزشک برای درمان بیماری مقاربتی شما آنتی بیوتیک تجویز کرده است حتما تمام آنتی بیوتیک ها را مصرف کنید (حتی اگر احساس می کنید که بیماری مقاربتی شما درمان شده است.) همچنین هرگز به صورت خودسرانه اقدام به خود درمانی و مصرف دارو نکنید. ممکن است با این کار مشکل را بزرگتر کرده و تشخیص و درمان دشوار تر شود. از طرفی به هیچ عنوان داروهای خود را به کسی که بیماری مشابه شما دارد توصیه نکنید. گاهی پزشک توصیه می کند که شریک جنسیتان نیز از آنتی بیوتیک های شما استفاده کند. این حالت تنها حالتی است که شما می توانید داروهای خود را با شخصی دیگر به اشتراک بگذارید.
پیشگیری از بیماری های مقاربتی
در ادامه به نکاتی خواهیم پرداخت که به کمک آنها می توانید از بیماری های مقاربتی پیشگیری کنید:
- به یاد داشته باشید که تنها راه حتمی و مطمئن برای پیشگیری از ابتلا به بیماری های مقاربتی عدم برقراری رابطه جنسی است!
- استفاده از کاندوم در هر بار برقراری رابطه جنسی (در صورت استفاده از روان کننده ها، مطمئن شوید که آنها مبتنی بر آب باشند.)
- تعهد به خانواده و احترام به قوانین و عرف جامعه و داشتن تنها یک شریک جنسی یکی از بهترین راهها برای پیشگیری از بیماری های مقاربتی است. تعدد شرکای جنسی تا حد زیادی احتمال ابتلای شما به بیماری های مقاربتی را بالا می برد.
- برقراری رابطه جنسی با کسانی که بیش از یک شریک جنسی دارند و شما نسبت به سلامت آنها شک دارید احتمال ابتلای شما به بیماری مقاربتی را بالا می برد. به یاد داشته باشید که نمی توان با چشم و تنها با دیدن ظاهر جسمانی از سلامتی و یا آلوده بودن شریک جنسیتان مطمئن شوید.
- هر چند وقت یک بار چک آپ بیماری های مقاربتی را انجام دهید. این کار کمک می کند که در صورت آلوده بودن شما به بیماری مقاربتی، این بیماری به دیگران منتقل نشود و بیماری گسترش پیدا نکند.
- از مصرف الکل و مواد مخدر بپرهیزید. در چنین شرایطی رعایت نکات ایمنی در هنگام برقراری رابطه جنسی تقریبا غیر ممکن می شود.
- علائم و نشانه های بیماری های مقاربتی را بدانید. هر چند وقت یک بار خود و شریک جنسیتان را برای مشاهده این علائم معاینه کنید.
- اطلاعات خود را در مورد بیماری های مقاربتی بالا ببرید. هر چه در این زمینه اطلاعات بیشتری داشته باشید احتمال ابتلای شما به این بیماری ها کمتر می شود.
پیشگیری از انتقال بیماری های مقاربتی
- اگر بیماری مقاربتی دارید، تا زمانی که به پزشک مراجعه نکرده اید و بیماری شما مورد درمان کامل قرار نگرفته است از برقراری رابطه جنسی بپرهیزید.
- دستورالعمل پزشکتان را به دقت و جزء به جزء انجام دهید.
- در هر دفعه برقراری رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید.
- تا زمانی که پزشک به شما مجوز نداده است از برقراری رابطه جنسی بپرهیزید.
- بعد از طی دوره درمان دوباره به پزشک مراجعه کنید تا در مورد سلامت خود مطمئن شوید.
- در مورد سلامت شریک (یا شرکا) جنسیتان اطمینان حاصل کنید.
